Hipl

W rěčnym monitoringu lětnika 2020 je so loni zjewiło słowo hipl. Wone njeje hišće w soblexu, tež nic w dwuzwjazkowym němsko-hornjoserbskim słowniku 1989/91 abo w prawopisnym słowniku, a tuž so wobdźěłar kusk bjezradny prašeše, što drje to je. W staršich słownikach Pfuhla, Rězaka a Krala wšak słowo namakamy, a tam podawa so jako němski ekwiwalent „kurze Frauenjacke“. W Časopisu Maćicy Serbskeje 1936 zhonimy k tomu, zo je to pomjenowanje za krótkorukawatu „kutku“, kotruž wobleče so žona na štałt. Wuraz hipl je so do serbšćiny z francoskeho „jupe“dóstał, z toho nasta w němčinje „jippel“ a to je zakład za naš hipl. Tute pomjenowanje pak płaći drje jenož w Radworju, a ja je wot swojeje wowki, kotraž wšědnje serbska chodźeše, tež znaju. W Chróšćanskich kónčinach praja na to woblekar a Kulowskich jekl – tak znajmjeńša pisaše Časopis Maćicy Serbskeje. Zajimawe by było zhonić, hač so tute rozdźěle hač do dźensnišeho dźerža. Najskerje běše słowo hipl něhdy tež zwonka katolskich Serbow znate. Tak je Jan Radyserb-Wjela zapisał wobrot pješcy hipl přeměrić – z woznamom ‚někoho z pukami chłostać‘. Što pak je pješka, to je zaso tema za dalši rěčny kućik.

S. Wölkowa

temy: pochad słowow, regionalne rozdźěle w serbšćinje

klučowe słowa: substantiw, francošćina, němčina, požčonka

hesła: hipl, Frauenjacke, jupe, jippel, woblekar, jekl, Jacke