Rěčne kućiki

Hornjoserbske wotpowědniki za delnjoserbske groniś – powědaś – wulicowaś

Někotři Hornjoserbja prócuja so tež delnjoserbsce rěčeć. Nimo najwažnišich zwukowych a gramatiskich rozdźělow dyrbiš tež zasadne rozdźěle w słowoskładźe znać, zo njeby k njedorozumjenjam dóšło. Typiski přikład za to je rozeznawanje werbow prajić – rěčeć – powědać, delnjoserbsce groniś – powědaś – wulicowaś. Słyšiš husto, zo praji Hornjoserb hordy: „Ja dolnoserbski gronim,“ měni pak poprawom: „Ja dolnoserbski powědam“. Hornjoserbske rěčeć (rěču delnjoserbsce.) wotpowěduje potajkim w delnjoserbšćinje werbej powědaś (dialektalnje tež wurjekowane jako pejedaś). Hornjoserbske powědać pak wotpowěduje w delnjoserbšćinje zwjetša werbej wulicowaś: Wón rad žorty wulicujo. A delnjoserbske groniś ma hornjoserbski ekwiwalent prajić: Wón jo gronił, až co domoj hyś. Rozdźěl mjez groniś a prajić je tak pregnantny, zo wužiwatej so substantiwiskej wotwodźence gronjak a prajak samo jako přimjeno za tamneho dialektalneho rěčnika: Ja wšak pochadźam z kraja gronjakow, ale mjez prajakami so tež cyle derje čuju.

A. Pohončowa

temy: regionalne rozdźěle w serbšćinje

klučowe słowa: werb, delnjoserbšćina, mylny ekwiwalent

hesła: groniś, powědaś, wulicowaś, prajić, rěčeć, powědać, hajak, gronjak