Glühwein

„Nětko sej doma najprjedy raz žehliwe wino popřeju“ – to praješe njedawno znata po wječornišim zarjadowanju. Wězo hnydom wědźach, što měnješe a wona mi napřećo hnydom potwjerdźi, zo bě přełožka němskeje zestajenki „Glühwein“ dla do słownika pohladała. Tak bě – w Němsko-hornjoserbskim słowniku namakamy serbski kajkostnik „žehliwy“ sprěnja jako ekwiwalent zestajeneho adjektiwa „glühheiß“ a zdruha jako wotpowědnik němskeho hesła „Glüh-“. W přełožku zestajenki „Glühwein“ pak kajkostnik žehliwy hišće słyšała abo nihdźe wuhladała njeběch, wšako je so tu etablěrowało pomjenowanje horce wino. A runje nětko, w dohodownym času, so na adwentnych abo hodownych wikach zaso najwšelakoriše družiny horceho abo tež warjeneho wina poskićuja. Tuž dajće sej horce wino derje zesłodźeć, wšojedne, hač je doma abo na hodownych wikach pijeće!

J. Šołćina

temy: serbske wotpowědniki za němske słowa

klučowe słowa: substantiw, zestajenka, kalka, němčina

hesła: Glühwein, horce wino, wino, Wein